امروز صبح شعر بلندی برایت نوشته بودم
که پیام بروزرسانی سیستم
مثل اجل معلق ظاهر شد
و با موافقت من برای انجام عملیات،
هر چه را رشته بودم پنبه کرد.
الان
دوازده دقیقه و بیست و چهار ثانیه است
در ذهنم مرور می کنم
آنچه را که پاک شده است
دوباره به صفحه برگردانم .
اما بخاطر نمی آورم.
امان از این حواس پرتی .
عزیزم نگران نباش !
بگذار برایت بگویم
مضمون نامه اینچنین بود:
صبح که از خانه بیرون می زنم
بعد از نه ساعت و ده دقیقه و یازده ثانیه دوری
اشتیاق دیدن دوباره ات
بیقرارم می کند.
فقط همین !
درباره این سایت